ΤΟΥ ΔΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥΡΑ*
Toν τελευταίο καιρό ο όρος παιδεία πολυχρησιμοποιείται αντί του όρου εκπαίδευση. Άλλο παιδεία και άλλο εκπαίδευση, αν και οι δύο πιο πάνω λέξεις έχουν την ίδια ρίζα έχουν διαφορετικό περιεχόμενο, διαφορετική έννοια. Είναι για να διερωτάται κανείς γιατί πολυχρησιμοποιείται ο όρος παιδεία αντί του όρου εκπαίδευση. Συγκεκριμένα στον Φιλελεύθερο της 13ης Σεπτεμβρίου 2018 διαβάζουμε: «Yπουργικό: Μέτρα για την προστασία της δημόσιας παιδείας». Στην εφημερίδα Πολίτης της ίδιας ημέρας «Κυβέρνηση: Συνεννόηση με τον Γενικό Εισαγγελέα για την παιδεία». Επίσης, η αναπληρωτής κυβερνητικός εκπρόσωπος αναφερόμενη για το ίδιο θέμα μιλά για προστασία της δημόσιας παιδείας. Αλλά και ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας σε πολλές δηλώσεις του αναφέρεται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, βλέπε ΚΥΠΕ 15/07/2018, «για το καλώς νοούμενο συμφέρον της παιδείας» καθώς και ΚΥΠΕ 12/09/2018, «η Κυβέρνηση είναι ανοικτή και έτοιμη για διάλογο, για τα μεγάλα θέματα που απασχολούν την παιδεία».
Την προηγούμενη πενταετία η Κυβέρνηση κατάφερε να αλλάξει το σύστημα διορισμών στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, δίνοντας ελπίδα σε μεγάλο αριθμό αδιόριστων πτυχιούχων, γεγονός που το χρησιμοποίησε στην προεκλογική εκστρατεία κερδίζοντας ψήφους. Από την άλλη τον Ιούλιο του 2018 χωρίς διαβούλευση, αφαιρεί μια σειρά από απαλλαγές που είχαν οι εκπαιδευτικοί λόγω εξωδιδακτικού έργου, με απώτερο σκοπό να αυξηθούν οι διδακτικές περίοδοι του προσωπικού ώστε να διοριστούν λιγότεροι εκπαιδευτικοί. Το ερώτημα που τίθεται εδώ είναι: H ενέργεια αυτή είναι έντιμη ; Aς σημειωθεί όλα αυτά συμβαίνουν ταυτόχρονα με την πώληση της Συνεργατικής και με την λήψη καταθέσεων από την Διερευνητική Επιτροπή για το σκάνδαλο του Συνεργατισμού.
Ό όρος εκπαίδευση έχει σχέση με την απόκτηση γνώσεων και δεξιοτήτων, με την απόκτηση προσόντων. Από την άλλη ο όρος παιδεία έχει σχέση με την ψυχική καλλιέργεια του ανθρώπου, τις αποκτηθήσες στάσεις, τη συμπεριφορά του ατόμου. Η κοινωνία θεωρεί ως αποδεκτές συμπεριφορές, την εντιμότητα, την υπευθυνότητα, τη δικαιοσύνη, την αλληλεγγύη, το σεβασμό, την χειραφέτηση και όχι την χειραγώγηση ή την εξαπάτηση. Όταν παρεμποδίζεις τα άτομα να αντιληφθούν την πραγματικότητα, δηλαδή το είναι, τότε χειραγωγείς και εξαπατάς και κατά συνέπεια δε σέβεσαι τον συνάνθρωπο σου.
Σε δηλώσεις του στο ΡΙΚ ο Υπουργός Οικονομικών, στις, 14/09/2018, όπως μετέδοσε το ΡΙΚ, ανέφερε ότι οι αποφάσεις της Κυβέρνησης για τον εξορθολογισμό της παιδείας είναι σωστές και ανώδυνες. Βλέπε επίσης Καθημερινή της 14ης Σεπτεμβρίου 2018. Είναι να διερωτάται κανείς αν η εντιμότητα, η υπευθυνότητα, η δικαιοσύνη, η αλληλεγγύη, ο σεβασμός , η χειραφέτηση εξορθολογίζονται. Προφανώς άλλα λένε οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι και άλλα εννοούν.
Αν όντως οι κυβερνώντες , όχι μόνον οι νυν, αλλά και οι εκάστοτε κυβερνώντες ενδιαφέρονται ή ενδιαφερόντουσαν πραγματικά για την παιδεία του πολίτη αυτού του τόπου, θα έπρεπε να ήταν και πρέπει να είναι, παραδείγματα εντιμότητας και υπευθυνότητας, θα κώφευαν στο ρουσφέτι και στις πελατειακές σχέσεις. Διερωτήθηκαν ποτέ, πριν διορίσουν κάποιο ή κάποιους σε Επιτροπές ή Συμβούλια ή Οργανισμούς , κ.ο.κ αν υπάρχουν πιο κατάλληλα άτομα από αυτά που τους εισηγήθηκαν κάποιοι να διορίσουν ; Aν όχι, τότε αυτό δεν αποτελεί δείγμα υπευθυνότητας. Από την άλλη, πόσοι από αυτούς που διορίσθηκαν είπαν "ευχαριστώ για την επιλογή σας, αλλά δεν είμαι ο πλέον κατάλληλος για αυτή την θέση, υπάρχουν άλλοι πιο κατάλληλοι από εμένα". Αυτό λέγεται επαγγελματικό ήθος.
Από την άλλην ο Υπουργός Παιδείας και Πολιτισμού, δεν πέρασαν παρά μόνον λίγοι μήνες από τον διορισμό του, από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, και επέλεξε τη σύγκρουση του με τους εκπαιδευτικούς, αντί να θέσει το όραμα του για την βελτίωση της παρεχόμενης εκπαίδευσης και του εκπαιδευτικού συστήματος. Που να το θέσει; Tόσο στις οργανώσεις των εκπαιδευτικών όσον και στα Συμβούλια παιδείας που σπάνια την τελευταία τριετία συγκαλούνται. Ας σημειωθεί στην Διοίκηση οποιουδήποτε οργανισμού, είτε αυτός λέγεται Σχολείο, ή επιχείρηση ή Υπουργείο, η επικοινωνία αποτελεί ένα από τα κομβικά στοιχεία για την επίτευξη των στόχων του οργανισμού, μάλιστα η αυτοεκτίμηση, η αλληλοεκτίμηση, ο σεβασμός και η αποδοχή του άλλου συμβάλουν θετικά προς αυτή την κατεύθυνση [1]. Για να εκτελεί με επιτυχία τα διοικητικά καθήκοντα του κάποιος πρέπει να ξέρει να επικοινωνεί με τους ανθρώπους [2] . Πολλές στρεβλώσεις στο εκπαιδευτικό σύστημα οφείλονται στο ότι παίρνονται αποφάσεις από άτομα που δεν πέρασαν από την θέση του Διευθυντή σχολείου. Με δύο χρόνια στη θέση του Βοηθού Διευθυντή, στη Μέση Εκπαίδευση μπορεί κάποιος να προαχθεί στην θέση του επιθεωρητή και στη συνέχεια του πρώτου λειτουργού εκπαίδευσης. Λυπούμαι να πώ, αλλά αν δεν βρεθεί κάποιος στη θέση του Διευθυντή, για κάποια χρόνια, ελάχιστα γνωρίζει τι σημαίνει σχολείο. Από την άλλη, στη Δημοτική Εκπαίδευση για να προαχθεί κάποιος στην θέση του επιθεωρητή απαιτούνται δύο χρόνια στη θέση του Διευθυντή, και εδώ τα δύο χρόνια δεν είναι αρκετά για να καταλάβει τι σημαίνει διοίκηση σχολείου. Κύριε Υπουργέ δεν διερωτηθήκατε ποτέ για αυτή την στρέβλωση ; Που ας σημειωθεί δεν είναι η μόνη. Καινούρια σχολεία χρειάζονται χιλιάδες ευρώ κάθε χρόνο για να επιδιορθωθούν από κακοτεχνίες. Γιατί; Από την άλλη οι προδιαγραφές και τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν σε σχολεία προστατεύουν την σχολική περιουσία; Πόσο σίγουρος είστε για αυτό ; Έγινε ποτέ έλεγχος από Γενικό Ελεγκτή στις Τεχνικές Υπηρεσίες, από την εποχή που συγκροτήθηκαν ως τμήμα του Υπουργείου ; Δεν ακούστηκε ποτέ κάτι.
Ως πολίτης κάθε φορά που ακούω όρους ή έννοιες που αφορούν την οικονομία νοιώθω μειονεκτικά, γιατί κάτι δεν ξέρω. Αν όντως θέλουμε να μην χειραγωγείται ο πολίτης, η ύπαρξη ενός μαθήματος Οικονομίας για όλους ανεξαίρετα τους μαθητές του Λυκείου και Τεχνικών Σχολών που θα μαθαίνουν βασικές έννοιες και όρους της οικονομίας για την καθημερινότητα τους είναι απαραίτητη. Τόσο σημαντικό είναι το μάθημα των θρησκευτικών ώστε οι μαθητές να διδάσκονται θρησκευτικά από το Δημοτικό μέχρι την Γ Λυκείου ; H εκπαίδευση που ταιριάζει στους πολίτες είναι η εκπαίδευση που οδηγεί στην χειραφέτηση και όχι στην χειραγώγηση.
[1] Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, (1999), Διοίκηση Εκπαιδευτικών Μονάδων, Τόμος Β, Διοίκηση Ανθρώπινου Δυναμικού.
[2] Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, (1999), Αποτελεσματική Εκπαιδευτική Διοίκηση.(Εffective School Management, των K.B. Everard and Geoffrey Morris, Μετάφραση).
