ΤΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ*
Ένα από τα επιχειρήματα του ΥΠΠ μας, του σεβαστού Γ. Ελεγκτή και όλων όσων τους υποστηρίζουν στη διαμάχη τους με τους/τις εκπαιδευτικούς, είναι η άποψη ότι: ανάλογα με τα χρήματα που δίνουμε στην Εκπαίδευση (μισθούς, κλπ.) θα έπρεπε να έχουμε καλύτερα αποτελέσματα στους διεθνείς διαγωνισμόύς (TIMSS, PISA κλπ.)
Ας εξετάσουμε αυτό το επιχείρημα στα σοβαρά. Πράγματι, έτσι έχουν τα πράγματα; Δηλ. οι μισθοί που δίνονται φταίνε για τα όχι πάντα καλά αποτελέσματα; Κάποτε βέβαια, όπως στην περίπτωση των TIMSS στα Μαθηματικά, μετά από την προετοιμασία και χρήση εδώ και χρόνια κατάλληλου υλικού, ήρθαμε στο διαγωνισμό αυτό πάνω από το μέσο όρο και πάνω από χώρες όπως π.χ. η Γερμανία! Οι καλοί μισθοί, το δέχομαι αυτό, και οι απαλλαγές μας σε διδακτικό χτόνο φταίνε για τα όχι πάντα τόσο καλά αποτελέσματα;
Όχι βέβαια. Μήπως πρέπει να κοιτάξουμε πρώτα τις παθογένειες του Εκπαιδευτικού μας συστήματος; Και ποιες είναι αυτές;
Οι συνεχείς μεταθέσεις και μετακινήσεις, ο αποικισμός των δασκάλων, όπως χαρακτηριστικά είπε ένας εξαίρετος συνάδελφος. Χωρίς σταθερό προσωπικό για μερικά συνεχή χρόνια δε βγαίνει σωστό αποτέλεσμα. Και πού οφείλονται αυτές; Πρώτα, στις συχνές ή και συνεχείς αθέατες συχνά παρεμβάσεις Συνδέσμων Γονέων που στηρίζονται επίσης συχνά σε γελοίες και άτοπες καταγγελίες - Οφείλονται ακόμα σε κάποια απολυτοποίηση των μονα΄δων μετάθεσης ως κριτηρίου για τοποθέτηση κάποιου/ας εκπαιδευτικού στο σχοελίο της προτίμησής του/της, καθώς και σε έλλειψη κινήτρων για παραμονή σε κάποια κάπως πιο "δύθσκολα" σχολεία.
Άλλη παθογένεια του εκπαιδευτικού ανς συστήματος είναι, πιστεύω, οι συχνές και βεβιασμένες μεταρρυθμίσεις, που αφορούν δευτερεύοντα θέματα και σίγουρα όχι την ουσία της Εκπαίδευσης.
Η απουσία και για τα ίδια τα παιδιά μάλιστα ενός στην πράξη ανθρωποκεντρικού σχολείου. Είναι γνωστή πια η φράση "Θα τους κανουμε επιστήμονες από το Δημοτικό!"
Προσέξαμε άραγε πόσες διδακτικές περιόδους και ποια μαθήματα έχουν χώρες που φέρνουν καλύτερα αποτελέσματα, όπως ας πούμε η Φιλλανδία; Σε πολλές προηγμένες χώρες της Ευρώπης τα χειρονακτικά μαθήματα ιδιαίτερα στις μικρότερες τάξεις είναι περισσότερα, κι ε΄τσι τα παιδιά αγαπούν περισσότερο το σχολείο.
Το βαρυφόρτωμα των σχολείων και ιδιαίτερα των Διευθυντικών ομάδων με όσα αποστέλλονται σε εγκυκλίους, e maıl και φαξ. Μια εκτροπή προς την ηλεκτρονική γραφειοκρατία πλήττει συνεχώς και αδικαιολόγητα τις σχολικές μονάδες.Θα μπορούσαν πολλά απ' αυτά να απλοποιηθούν, κάτι που παραδέχτηκε και ο ίδιος ο τέως ΥΠΠ Κώστας Καδής σε Συνέδριο Διευθυντών.
Τα πιο πάνω είναι κατ' εμένα και, σίγουρα, και για πάρα πολλούς άλλους οι κύριες δυσλειτουργίες του Εκπαιδευτικού μας συστήματος. Εν κατακλείδι, θα έλεγα πως αν έγιναν τώρα κάποιες σωστές καινοτομίες και μεταρρυθμίσεις, αυτό οφείλεται στις εισηγήσεις εμάς των μαχόμενων εκπαιδευτικών και στην Οργάνωσή μας! Κι αυτός είναι ακόμα ε΄νας λόγος για τον οποίο πρέπει οι εκπαιδευτικές Οργανώσεις μας να λειτουργούν σωστά και όχι να υπολειτουργούν!
*Διευθυντής Δημοτικού Σχολείου
Και γονιός
