ΤΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΜΠΑΡΡΗ*
Τώρα λοιπόν που επιτέλους άλλαξαν προς το καλύτερο τα πράγματα στο Υπουργείο, αφού η πολιτική προϊστάμενη γνωρίζει καλά το αντικείμενο κι έχει σωστές απόψεις και όραμα, είναι η ώρα να εισηγηθούμε και να προτείνουμε νέες αλλαγές, αφού για χρόνια ήταν στάσιμα τα πράγματα και τίποτα δεν άλλαζε.
Πολύ σωστά καταργήθηκαν οι εξετάσεις Τετραμήνων αφού τίποτα απολύτως δεν πρόσφεραν πέραν της ταλαιπωρίας μαθητών, καθηγητών και γονιών. Αντιμετωπίζεται το πρόβλημα της ύλης, το πρόβλημα αξιολόγησης μαθητών και εκπαιδευτικών που συζητείται χωρίς κατάληξη τα τελευταία 50 χρόνια.
Παρόλα αυτά, δεν είναι αρκετά για ν’ αλλάξουν τα σχολεία, το εκπαιδευτικό σύστημα, οι δομές και νοοτροπίες του Υπ. Παιδείας, η λειτουργία και η καθημερινότητα των σχολείων.
Ο υπέρμετρος συγκεντρωτισμός πρέπει άμεσα ν΄ αλλάξει. Όλα εκπορεύονται από το κέντρο, από το Υπουργείο. Σχεδόν δε αφήνεται τίποτε για ν΄ αποφασιστεί από τους Διευθυντές, δεν μένει τίποτε για να ασκήσουν τη διορατικότητα και την επινόηση τους. Πραγματικά το σύστημα αδικεί κατάφωρα τους Διευθυντές. Τους βομβαρδίζει συνεχώς με αχρείαστες εγκύκλιες τις οποίες εντέλλονται αδιαμαρτύρητα να εκτελέσουν και δεν αφήνουν τίποτα γι΄ αυτούς ν΄ αποφασίσουν. Για χρόνια δηλώνω και δημοσιεύω για την αυτονόμηση του Δημόσιου Σχολείου, έστω και μερική. Πρέπει επιτέλους το Υπ. Παιδείας να σεβαστεί τις σχολικές μονάδες και να εμπιστευτεί του Διευθυντές που κάνουν τεράστιο έργο, έχουν τεράστιες ευθύνες, αλλά στην ουσία δεν έχουν εξουσία, τους έχουν πνίξει, γι΄ αυτό δεν προχωρούν. Είναι σ΄ όλους γνωστό, τουλάχιστο σ΄ αυτούς που καταλαβαίνουν, ότι σχολεία πάνε καλά επειδή έχουν καλούς Διευθυντές και όχι επειδή παίρνουν καλές εντολές από τα γραφεία του Υπουργείου. Ας δοθεί λοιπόν μερική έστω αυτονόμηση τουλάχιστο παρόμοια μ΄ αυτή που εδώ και χρόνια έχουν οι Τεχνικές Σχολές και λειτουργούν με επιτυχία σ΄ αυτό τον τομέα. Κερδίζεται χρόνος, παίρνονται γρήγορες αποφάσεις, λύνονται καθημερινά προβλήματα, εξοικονομούνται χρήματα και οι Διευθυντές δεν εξευτελίζονται από τις Σχολικές Εφορείες για ασήμαντες δαπάνες. Ας γίνει επιτέλους κατανοητό ότι οι Σχολικές Εφορείες έχουν υπέρμετρες εξουσίες που πρέπει να περιοριστούν, και να ανατεθούν στους Διευθυντές. Στην ουσία οι Εφορείες στην Κύπρο ολοκλήρωσαν τον κύκλο τους. Γεννήθηκαν επί Αγγλοκρατίας, πρόσφεραν, αλλά τώρα κάτι πρέπει ν΄ αλλάξει, παρόλο που για τα παντοδύναμα πολιτικά κόμματα είναι χρήσιμος θεσμός, αφού προς τα εκεί οδηγούν και εκεί δίνουν εξουσίες σ΄ όσους δικούς τους αποτυγχάνουν ίσως να καταλάβουν πολιτικά αξιώματα. Είναι πλέον καιρός ν΄ αυτονομηθούν τα σχολεία, ν΄ αναλάβουν ευθύνες, και τα ίδια να καθορίζουν και να τροχοδρομούν την πορεία τους. Με μια απαραίτητη προϋπόθεση: Να γίνεται σωστή επιλογή Διευθυντών που να αντέχουν την αυτονομία και να μπορούν να τη διαχειρίζονται.
Πέραν αυτών πρέπει να βελτιωθεί η καθημερινότητα των σχολείων, να επιστρέψει η χαρά και η ικανοποίηση και στις σχολικές αυλές και στις σχολικές τάξεις. Είναι αλήθεια ότι σήμερα ούτε οι μαθητές ούτε οι καθηγητές είναι ευτυχισμένοι. Τρέχουν όλοι να προλάβουν υπηρετώντας ένα σκληρό εξετασιοκεντρικό σύστημα σ΄ ένα φροντιστηριακό χώρο, προθάλαμο πανεπιστημίων.
Να βελτιωθεί λοιπόν το σχολικό κλίμα και να δείτε ότι μ΄ αυτό τον τρόπο, αυτόματα θα μειωθεί και η όποια παραβατικότητα που ποτέ δεν είναι μαθητική, πάντα είναι κοινωνική, κι από εκεί προέρχεται. Για το σκοπό αυτό, το είπαμε πολλές φορές πρέπει να ενισχυθούν οι υπηρεσίες ψυχολογικής υποστήριξης καθώς πλέον μεγάλος αριθμός παιδιών το χρειάζονται. Πρέπει το σχολείο να έχει την ικανότητα να συμπληρώνει τους γονείς, να επιλύει προβλήματα, να στηρίζει, να προσφέρει χαρά και να μειώνει τις λύπες, και τις στεναχώριες που ενδεχομένως αρκετά παιδιά κουβαλούν από το σπίτι τους το οποίο δοκιμάζεται στις μέρες μας.
Τις τελευταίες μέρες άκουσα και από μέλη της Ε.Ε.Υ δηλώσεις ότι πολλά πράγματα πρέπει ν΄ αλλάξουν στα Εκπαιδευτικά πράγματα. Σωστό αυτό, αλλά γιατί άργησαν τόσο πολύ να το πουν, γιατί πέρασαν τόσες πολλές δεκαετίες κατά τις οποίες γίνονταν ή δε γίνονταν προαγωγές, μεταθέσεις και μετακινήσεις με άδικα κριτήρια, με παρεμβάσεις, με ψεύτικα ιατρικά πιστοποιητικά; Γιατί σιωπούσαν (εννοώ και προηγούμενες Ε.Ε.Υ) και γιατί το λένε τώρα;
Έστω, καλό είναι. Ίσως να ενθαρρύνθηκαν ότι τώρα κάτι μπορεί να γίνει. Θα δούμε. Γι΄ αυτό λοιπόν, αλλά και για τα προαναφερθέντα, ελπίζω να ήρθε η ώρα να γίνουν αλλαγές προς το καλύτερο, για ένα σωστότερο εκπαιδευτικό σύστημα για να πάνε τα Σχολεία μπροστά, για να γίνουν εκπαιδευόμενοι και εκπαιδευτικοί πιο χαρούμενοι και πιο ευτυχισμένοι. Η νέα κατάσταση πραγμάτων στο Υπουργείο μας δίνει τουλάχιστο το δικαίωμα της ελπίδας. Για να δούμε….
*Επίτιμος Πρόεδρος Συνδέσμου Ελλήνων
Διευθυντών Μέσης Εκπαίδευσης Κύπρου
