ΤΗΣ ΔΩΡΑΣ ΚΑΤΣΕΛΛΗ*
H επικείμενη συνάντηση της ΠΟΕΔ με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας την ερχόμενη Τετάρτη δεν μπορεί να είναι εθιμοτυπική τη χρονική περίοδο που πραγματοποιείται αλλά δημιουργεί προσδοκίες αναζητώντας αντιδράσεις και απαντήσεις της Κυβέρνησης για το μέλλον της Δημόσιας Παιδείας στον τόπο μας αλλά και το μέλλον του κοινωνικού διαλόγου και των εργασιακών σχέσεων, για τα οποία οφείλει να έχει ξεκάθαρη στοχοθεσία δεδομένης και της μόνιμης πια παρουσίας του ΔΝΤ στην Κύπρο.
Παρά την απάλειψη της μνημονιακής ρήτρας για αύξηση του διδακτικού χρόνου των εκπαιδευτικών που ισοδυναμούσε με δεκάδες άνεργους συναδέλφους, αιωρούνται ακόμα απειλητικά φαϊνές ιδέες για αύξηση των μαθητών στις τάξεις και αναπροσαρμογή του διδακτικού χρόνου. Η σχολική χρονιά έχει ήδη αρχίσει με περικοπές κονδυλίων που αφορούν στη μείωση των ωρών διδασκαλίας των αλλογλώσσων, στο διοικητικό χρόνο για τα κοινοτικά τμήματα νηπιαγωγείων, στην κατάργηση ωρών διακίνησης εις βάρος των μαθητών, στην παγοποίηση προαγωγών με όλα τα συνεπαγόμενα προβλήματα καθημερινής στελέχωσης και διοίκησης, που πλήττουν την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Το ΥΠΠ οφείλει να τηρεί ανοικτή γραμμή επικοινωνίας με τις εκπαιδευτικές οργανώσεις με στόχο την εξεύρεση τρόπων περιορισμού πιθανών καταχρήσεων και άσκοπων λειτουργικών δαπανών, αλλά και ξεχωριστά και για κάθε βαθμίδα, που θα οδηγούν ταυτόχρονα σε εξυγίανση του εκπαιδευτικού μας συστήματος.
Η κοινωνική διάσταση του ρόλου του εκπαιδευτικού αποτελεί κενό σύνθημα; Η μη υλοποίηση της συμφωνίας του θεσμού του υπευθύνου τμήματος στη Δημοτική Εκπαί δευση και η μείωση των ωρών διδασκαλίας των αλλογλώσσων, η μη ξεκάθαρη πολιτική για τους αναλφάβητους μαθητές και η υποστελεχωμένη Ομάδα Άμεσης Παρέμβασης και Υπηρεσίας Εκπαιδευτικής Ψυχολογίας καθιστούν το σχολείο ανίκανο να αντιμετωπίσει αποτελεσματικότερα την αυξανόμενη παραβατικότητα και τα κοινωνικά προβλήματα που αναφύονται με την επιδείνωση των συνεπειών της οικονομικής κρίσης. Τα πιο πάνω φανερώνουν το δύσβατο και μακρύ δρόμο που έχουμε να διανύσουμε, για να γίνουν οι διακηρύξεις για τον κοινωνικό ρόλο του σχολείου πράξη.
Τα όσα αναφέρθηκαν πιο πάνω με την παράλληλη αύξηση του ορίου αφυπηρέτησης των εκπαιδευτικών, διακανονισμό με τον οποίο επιχειρηματολογώντας διαφωνήσαμε οδηγούν συναδέλφους μας στην ανεργία, παρά τις δεσμεύσεις για επαναδιορισμό του ίδιου αριθμού συμβασιούχων εκπαιδευτικών έναντι της μόνιμης κλιμακωτής αποκοπής 0,8-2% στους μισθούς και τις συντάξεις όλων των δημοσίων υπαλλήλων. Επιπρόσθετα αφήνεται σε εκκρεμότητα η μονιμοποίηση συμβασιούχων συναδέλφων, που καλύπτουν μόνιμες ανάγκες της εκπαίδευσης τα τελευταία χρόνια και η μονιμοποίηση των οποίων δεν επιφέρει κανένα πρόσθετο κόστος στον κρατικό προϋπολογισμό. Για πολλοστή φορά επαναφέρουμε τη θέση ότι οι εκπαιδευτικοί δεν μπορούν να συνυπολογίζονται για σκοπούς στελέχωσης στην ογκώδη δεξαμενή των δημοσίων υπαλλήλων και τις σχετικές εξαγγελίες για μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων. Μια τέτοια διαχείριση θα σήμαινε παραδοχή από τους κυβερνώντες ότι η Παιδεία δε θα εξαιρεθεί από τις περικοπές και τις βουλές της Τρόικας.
Παρόλο που γνωρίζουμε τη δεινή οικονομική θέση στην οποία βρισκόμαστε καλούμε την Κυβέρνηση να υιοθετήσει ως αρχή διακηρύξεων και έργων ότι η επένδυση στην Παιδεία επιφέρει μακροπρόθεσμα οικονομικές αποδόσεις και να δώσει το μήνυμα ότι η Δημόσια Παιδεία θα προστατευθεί.
* Πρόεδρος ΠΟΕΔ ΚΕΡΥΝΕΙΑΣ
Γ. Ταμίας ΠΟΕΔ-Εκπρόσωπος ΔΗΚΙ στη Γ.Γραμματεία της ΠΟΕΔ
