To Τμήμα Κλασσικών Σπουδών και Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Κύπρου ενέκρινε το ακόλουθο ψήφισμα για τον θάνατο του πρώην Επίτιμου Διδάκτορα της Γρηγόρη Σηφάκη
«Με θλίψη πληροφορηθήκαμε τον θάνατο του Γρηγόρη Σηφάκη, Ομότιμου Καθηγητή της αρχαίας ελληνικής φιλολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, πρώην Alexander S. Onassis Professor της αρχαίας ελληνικής φιλολογίας και του νεοελληνικού πολιτισμού στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης (1992-2003) και Επίτιμου Διδάκτορα της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κύπρου (2006) και της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης (2009). Ο Γ. Σηφάκης επίσης υπήρξε πρόεδρος του Συμβουλίου του Πανεπιστημίου Κρήτης, ιδρυτικό μέλος των Πανεπιστημιακών Εκδόσεων Κρήτης και επί σειρά ετών διευθυντής της σειράς τους «Συμβολές στις επιστήμες του ανθρώπου», καθώς και ιδρυτικό μέλος του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας (ΙΤΕ) και πρώτος Διευθυντής, επί επτά έτη, του Ινστιτούτου Μεσογειακών Σπουδών του ιδίου Ιδρύματος. Επιπλέον είχε τιμηθεί από τον Δήμο της γενέτειρας πόλης του, του Ηρακλείου Κρήτης, με το «Βραβείο Ηθικής Τάξεως» (2017).
Έχοντας ασυνήθιστο εύρος ερευνητικών ενδιαφερόντων, ο Γ. Σηφάκης διακρίθηκε για την ενασχόλησή του με μεγάλο φάσμα γνωστικών αντικειμένων της ελληνικής αρχαιότητας αλλά και με έργα νεότερων εποχών της πνευματικής δημιουργίας που εκτείνεται και πέρα από τα όρια του ελληνικού κόσμου. Οι μελέτες του επικεντρώθηκαν στην εξέταση του αρχαίου ελληνικού θεάτρου, κυρίως με έμφαση στην σκηνική του διάσταση, αλλά και στην διερεύνηση θεμάτων θεωρίας της λογοτεχνίας και καλλιτεχνικών εκφράσεων μεταγενέστερων περιόδων του πολιτισμού, τόσο του λογίου όσο και του λαϊκού, συχνά με συγκριτικές προσεγγίσεις. Στο πλαίσιο αυτών των ενδιαφερόντων συνέγραψε έργα που θεωρήθηκαν σπουδαία και πρωτότυπα στο είδος τους, όπως είναι, μεταξύ πολλών άλλων, τα κείμενά του για το δημοτικό τραγούδι, στα οποία αυτό διερευνάται ιδίως από απόψεως προφορικότητας και λογοτυπικής δομής και υπό το πρίσμα της διαχρονικότητας της ποίησης που ξεκινά από τον Όμηρο, η μελέτη του για την δραματουργία του Καραγκιόζη και η μάλλον απρόσμενη, από κλασικό φιλόλογο, μελέτη του για τα ερείσματα στην ουγγρική μουσική παράδοση του έργου του συνθέτη Μπέλα Μπάρτοκ (19ος-20ος αι.). ‘Όλα αυτά μαρτυρούν την πίστη του Γ. Σηφάκη στην σημασία του δημώδους στοιχείου, που μπορεί να αποτελέσει την βάση μεγάλων καλλιτεχνικών έργων, αλλά και γενικότερα καταδεικνύουν την αξία της σφαιρικής ερευνητικής ματιάς στον ανθρώπινο πολιτισμό και τις εκφάνσεις του, πέρα από τους συνήθεις περιορισμούς της σύγχρονης ακαδημαϊκής εξειδίκευσης.
Εκφράζουμε θερμά συλλυπητήρια στους οικείους και φίλους του και στο Τμήμα Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης».
