ΤΗΣ ΔΡΟΣ ΑΡΙΣΤΟΝΙΚΗΣ ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ-ΤΡΥΦΩΝΙΔΟΥ*
Όταν τα παιδιά βρίζουν, οι εκπαιδευτικοί έρχονται σε δύσκολη θέση καθότι ξέρουν οτι αν δώσουν σημασία τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα. Τα παιδιά συνήθως χρησιμοποιούν βρισιές επειδή βρίσκουν μεγάλη ανταπόκριση κι’ αυτό τα κάνει να νιώθουν ισχυρά. Το κλειδί για να αλλάξει αυτή η συμπεριφορά είναι να αποδυναμώσετε τις λέξεις. Να κάνετε τα παιδιά να αισθανθούν ισχυρά με τρόπους αποδεκτούς και να τους μάθετε άλλους τρόπους αντίδρασης στο θυμό και στην απογοήτευση.
Μερικοί γονείς ανησυχούν ότι τα παιδιά τους θα μάθουν άσχημα λόγια από τα άλλα παιδιά. Η αλήθεια είναι ότι τα περισσότερα έχουν ακούσει αυτές τις λέξεις πριν έρθουν στο σχολείο, αλλά μπορεί να είναι σε μια ηλικία που τα ενδιαφέρει να το δοκιμάσουν.
Πώς μπορούν οι εκπαιδευτικοί να δράσουν προληπτικά;
Οι εκπαιδευτικοί μπορεί να ορίσουν έναν κανόνα στην τάξη τους όπου θα χρησιμοποιούν μόνο λέξεις που δεν πληγώνουν τους άλλους. Μπορούν ακόμη να μιλήσουν για τις λέξεις που ταιριάζουν με τα αρνητικά συναισθήματα όπως απογοητευμένος, ντροπιασμένος, πληγωμένος, θυμωμένη, περιφρονημένη. Ακόμη να ενθαρρύνουν τα παιδιά να μιλήσουν για το λόγο που αισθάνονται έτσι και να τους δώσουν ευκαιρίες να μιλήσουν για τα αρνητικά τους συναισθήματα. Όταν τα παιδιά εκφράζουν τα συναισθήματα τους χρησιμοποιώντας τις κατάλληλες φράσεις όπως (είμαι θυμωμένος γιατί με έσπρωξε) μπορεί ακόμη ο/η εκπαιδευτικός να πει πως είναι πολύ περήφανος/η που χρησιμοποίησαν αυτές τις υπέροχες λέξεις για να εκφραστούν.
Για να δούμε όμως γιατί ένα παιδί νιώθει την ανάγκη να βρίσει:
Οι εκπαιδευτικοί μπορούν να καταλάβουν ποιος ή ποιοι από τους παραπάνω λόγους ευθύνονται για την αθυροστομία του μαθητή τους παρατηρώντας την συμπεριφορά του. Παρατηρώντας και καταγράφοντας σε δελτία οικοσυστημικής προσέγγισης το πλαίσιο εκδήλωσης της αρνητικής συμπεριφοράς μπορούν να σχηματίσουν εικόνα για το πώς και το γιατί έχει την ανάγκη να εκδηλώσει αυτή τη συμπεριφορά το παιδί.
Ανάλογα με το λόγο ή τους λόγους που έχει το παιδί για να βρίσει θα πρέπει να αντιδράσει και ο/η εκπαιδευτικός. Π.χ αν η αιτία είναι για να ελκύσει την προσοχή ο μαθητής ή για να νιώσει δυνατός τότε ο/η εκπαιδευτικός θα πρέπει να αγνοήσει τις βρισιές. Αν τα άλλα παιδιά ανταποκρίνονται τότε ο/η εκπαιδευτικός μπορεί να πει στους μαθητές της πως το άκουσε και να τους παρακινήσει να το αγνοήσουν και αυτοί. Κατόπιν ο/η εκπαιδευτικός δεν πρέπει να δείξει καμιά συναισθηματική αντίδραση να πάρει στην άκρη τον μαθητή του/της και να του υπενθυμίσει τον κανόνα της τάξης. Να επισημάνει στον/στην μαθητή/τρια το πόσο πολύ τον/την εκτιμά όταν χρησιμοποιεί καλές λέξεις και να τον/την βοηθήσει να εκφράζεται με καλές λέξεις. Μπορεί ακόμη να διαβάσουν στην τάξη και σχετικό παραμύθι.
Ψυχολόγος, Διδάκτορας Εξελικτικής-Σχολικής ψυχολογίας , Μ.Α Διοίκηση εκπαιδευτικών μονάδων, Msc Χρηματοοικονομικά και Ναυτιλιακά, Μ.Α ART therapist, Pgp Συμβουλευτική ψυχολογία Ειδίκευση στη Συστημική θεραπεία και στη Γνωστική-Αναλυτική θεραπευτική αντιμετώπιση
ΤΗΛ. 97836335
