Νομοσχέδιο για Κρατικό Μισθολόγιο: Από την πίσω πόρτα…

ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗ*

Η Συμφωνία μεταξύ ΠαΣυΔΥ και Υπουργείου Οικονομικών – Κυβέρνησης που αφορά σε διευθέτηση του Κρατικού Μισθολογίου για τις χρονιές 2017 και 2018 προκάλεσε έκπληξη ανάμεσα στους κοινωνικούς εταίρους. Ήταν κεραυνός εν αιθρία.

Από μόνο του το γεγονός αυτό, η συνομολόγηση, δηλαδή, αυτής της συμφωνίας, που πραγματοποιήθηκε παραγνωρίζοντας:

1. Το γεγονός πως η Πολιτεία δεν κατέληξε σε θεσμικό αποτέλεσμα, ψήφιση σε νόμο το Νομοσχέδιο για το Κρατικό Μισθολόγιο, το οποίο κατέθεσε η Κυβέρνηση,
2. Τη συνδικαλιστική δεοντολογία, η οποία επιβάλλει, όταν θέματα αφορούν εργαζομένους μέλη πέραν της μιας Συντεχνίας, να υπάρχει συνεργασία και συνεννόηση,
3. Τη δημοκρατική αρχή του ισότιμου σεβασμού της Πολιτείας προς όλους τους εταίρους που επηρεάζονται από οποιαδήποτε προώθηση πολιτικής και όχι επιλεκτικό διάλογο με αυτούς που ενδεχομένως διευκολύνουν την προώθηση των πολιτικών,

καταδεικνύει την επιμονή της επίσημης πλευράς να επιβάλλει μέτρα αποδυνάμωσης του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων στον δημόσιο τομέα, κατ’ απαίτηση και των εργοδοτικών οργανώσεων του ιδιωτικού Τομέα, τη στιγμή που ο δημόσιος τομέας είναι αυτός που συνέβαλε στη μεγαλύτερη, κατ’ αναλογία, εξοικονόμηση δημόσιων πόρων τόσο μέσα από τις μειώσεις μισθών όσο και από την αριθμητική μείωση των εργαζομένων.

Το δεύτερο μάλιστα έχει τις εξαιρετικά αρνητικές συνέπειες αποδυνάμωσης του Κράτους Πρόνοιας, έτσι που ο απλός άνθρωπος να ταλαιπωρείται στα δημόσια νοσηλευτήρια, τα παιδιά να μην έχουν την παιδαγωγική στήριξη που οι κοινώς αποδεκτές εκπαιδευτικές ανάγκες επιβάλλουν, οι νομοταγείς πολίτες να μην έχουν την ασφάλεια που επιβάλλουν οι καιροί και οι νέες νομοθετικές ρυθμίσεις. Η πολιτική της αυξανόμενης μείωσης του ανθρώπινου δυναμικού στον Δημόσιο Τομέα, επηρεάζει αρνητικά τον βιοπαλαιστή, τον άνεργο οικογενειάρχη, τον χαμηλοσυνταξιούχο, γενικά τις οικονομικά και κοινωνικά ευάλωτες ομάδες της κοινωνίας, μιας κοινωνίας της οποίας το ποσοστό φτωχοποίησης λόγω της πολιτικής της λιτότητας, αυξήθηκε.

H συνομολόγηση της συμφωνίας αναδεικνύει, επίσης, την περιφρόνηση προς το Νομοθετικό Σώμα, το οποίο δεν υιοθέτησε το προτεινόμενο νομοσχέδιο και το έστειλε πίσω, δίνοντας ευκαιρία για περαιτέρω, ουσιαστικό λέμε εμείς, διάλογο. Αντ’ αυτού η Κυβέρνηση, αγνοώντας τα Πολιτικά Κόμματα και Κοινωνικούς Εταίρους, προχώρησε εν κρυπτώ να εισάξει τις πρόνοιες του Νομοσχεδίου από την πίσω πόρτα στο εργασιακό γίγνεσθαι διά της συμφωνίας με την ΠαΣυΔΥ. Δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί αλλιώς αυτό παρά έλλειμμα δημοκρατίας.

Η περίοδος από το 2010 και μετά χαρακτηρίζεται από την οργανωμένη και επίμονη προσπάθεια συγκεκριμένων φορέων να αποδυναμώσουν τον Δημόσιο Τομέα, να μειώσουν δραστικά τόσο τα ωφελήματα των εργαζομένων στο Δημόσιο όσο και τον αριθμό των εργαζομένων, καθώς και να εξαρθρώσουν κάθε συνδικαλιστική υποστήριξη και να απαξιώσουν κάθε συνδικαλιστικό λόγο. Μέσα δε, από το Νομοσχέδιο για το Κρατικό Μισθολόγιο, επιδιώκεται η ανίερη σκοπιμότητα μιας μόνιμης αντιπαράθεσης εργαζομένων και ανέργων.

Είναι δε η συμφωνία αυτή χτύπημα κάτω από τη μέση προς τα θέσμια διαλόγου, στη δεοντολογικά ορθή διαδικασία ρύθμισης τέτοιων κρίσιμων εργασιακών θεμάτων. Διερωτάται, όμως, ο κάθε υποψιασμένος πολίτης, μήπως είναι και πολιτικός ελιγμός έναντι των προεδρικών εκλογών του 2018, ο οποίος εξυπηρετεί πολλούς, πέραν της κυβερνητικής πλευράς;

Είναι γι’ αυτούς τους λόγους που η συμφωνία πρέπει να καταγγελθεί από το συνδικαλιστικό κίνημα και να ζητηθεί με καθαρό πολιτικό λόγο από τα Κόμματα, που σέβονται τον εαυτό τους και τα δημοκρατικά θέσμια, να αποσυρθεί και να παραμείνουν τα μισθολογικά ως έχουν, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία και με βάση το γεγονός ότι οι ρυθμίσεις για την αντιμετώπιση της κρίσης ήρθησαν από την 1^η/1^ου/2017 και να γίνει και ο ενδεδειγμένος διάλογος για τις γενικές αυξήσεις.

*Γενικός Γραμματέας ΠΟΕΔ