ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ Α. ΠΟΛΗ*
Δεν έφτανε η υπέρ- παραγωγή δασκάλων από τα πανεπιστήμια. Ούτε οι απαιτήσεις της Παγκόσμιας Τράπεζας για αύξηση του διδακτικού χρόνου, που αν εφαρμοστεί θα σπρώξει στην ανεργία εκατοντάδες δασκάλους. Έχουμε και τη συνεχή αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης που σε συνδυασμό με τις παρατάσεις υπηρεσίας που η ΕΕΥ δίνει σε κάποιους «δεινόσαυρους» μηδενίζει τις ήδη ελάχιστες πιθανότητες διορισμού των νέων δασκάλων. Για κάθε ένα καρεκλοκένταυρο που ελέω τρόικας παρατείνει την υπηρεσιακή του ζωή στην έβδομη δεκαετία της ζωής του, ένας νέος εκπαιδευτικός φυτοζωεί στην ανεργία και την απόγνωση. Κάθε παράταση υπηρεσίας σημαίνει το χαντάκωμα των ονείρων των νέων μας για δουλειά και προκοπή.
Η αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης είναι συνεχής και κάθε - χρονική. Το 2013-2014 το όριο υποχρεωτικής αφυπηρέτησης δασκάλου ανέβηκε από 60 έτη σε 60,5 έτη. Την επόμενη σχολική χρονιά το όριο αυτό θα είναι 61 έτη. Το 2015-2016 οι δάσκαλοι θα αφυπηρετούν υποχρεωτικά στα 61,5 έτη. Όσοι συμπληρώνουν τα 60 έτη μετά από την 1η Σεπτεμβρίου 2016 θα αφυπηρετούν υποχρεωτικά στα 62 τους έτη. Τέλος το μνημόνιο προνοεί ότι κάθε πενταετία, το όριο συνταξιοδότησης θα αναπροσαρμόζεται περεταίρω, ανάλογα με τη διαφοροποίηση του ορίου ζωής. Πέραν των αυξήσεων αυτών, η ΕΕΥ επιτρέπει επιπλέον παράταση μέχρι ενός έτους, αφού όλοι δικαιούνται να παραμείνουν την υπηρεσία τους μέχρι το τέλος της σχολικής χρονιάς, κατά την οποία συμπληρώνουν την ηλικία υποχρεωτικής συνταξιοδότησης.
Προτείνουμε τη θέσπιση κινήτρων για πρόωρες αφυπηρετήσεις συναδέλφων ηλικίας 56-60 ετών. Τα κίνητρα αυτά μπορεί να είναι τα ακόλουθα:
Οι προτεινόμενες λύσεις θα δώσουν την ευκαιρία:
*Γ.Α. ΑΚΙΔΑ