ΤΗΣ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΣΟΛΩΜΟΥ*
Σε λιγότερο από ένα μήνα, πρόκειται να πραγματοποιηθούν οι πρώτες εξετάσεις για το περιβόητο και πολυδιαφημισμένο Νέο Σύστημα Διορισμού στην Εκπαίδευση. Χιλιάδες νέοι έχουν μπει στην κούρσα για τη διεκδίκηση μίας εκ των μηδαμινών θέσεων που προσφέρονται, αξιοποιώντας κάθε μέσο.
Κάποιοι οδηγήθηκαν σε «πανάκριβα» φροντιστήρια και άλλοι στην αγορά «χρυσοπληρωμένων» συμβουλευτικών βιβλίων, με την ελπίδα ότι θα πάρουν το εισιτήριο για μια θέση στη δημόσια εκπαίδευση.
Την ίδια ώρα, εν ενεργεία εκπαιδευτικοί, με δεκάδες μήνες υπηρεσία (μέχρι και 80 μήνες), θα πρέπει να διεκδικήσουν μαζί με όλους τους υπόλοιπους μια θέση από αυτές που ήδη κατέχουν, μια θέση για την οποία είναι βέβαιο ότι έχουν ήδη αξιολογηθεί ή θα αξιολογηθούν από τους ίδιους τους επιθεωρητές του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού, εντός της σχολικής τάξης. Εδώ προκύπτει και πληθώρα ερωτημάτων. Ποιος ο ρόλος των διευθυντών στα σχολεία; Δεν αξιολογούσαν το έργο μας εδώ και μια δεκαετία; (Φυσικά και το έκαναν απλώς δεν τους ζητήθηκε ποτέ κάτι γραπτώς). Ποια η βαρύτητα της αξιολόγησης από την πλευρά των επιθεωρητών που έχουμε τώρα σαν συμβασιούχοι; Έχει τελικά εμπιστοσύνη το Υπουργείο στα δικά του στελέχη; Τελικά, η αξιολόγηση των χαρτιών έχει μεγαλύτερη βαρύτητα από την αξιολόγηση εντός της τάξης, που γίνεται από τους επιθεωρητές του Υπουργείου; Αν γνωρίζω απ’ έξω το αναλυτικό πρόγραμμα και τους πολυδιαφημισμένους δείκτες επιτυχίας και επάρκειας κι αν γράψω την καλύτερη «έκθεση ιδεών», είμαι και επαρκής εκπαιδευτικός; Ρητορικά ερωτήματα που δεν αναμένει κανείς απαντήσεις.
Παρολ’ αυτά, αφήνοντας στο πλάι τα αναπάντητα ερωτήματα, επικεντρωνόμαστε στο θέμα της διασφάλισης των ατόμων που υπηρετούν τη δημόσια εκπαίδευση εδώ και πολλά χρόνια. Το κράτος δύναται σε κάθε μεταρρύθμιση να διασφαλίζει τα εμπλεκόμενα μέρη κι έπειτα να προχωρεί στην εφαρμογή νέων πρακτικών. Στο παρόν θέμα, η διασφάλιση των ατόμων δεν έχει επιτευχθεί με αποτέλεσμα να δημιουργείται μια χαοτική κατάσταση στον χώρο της εκπαίδευσης με επιπτώσεις όχι μόνο προς τους εν λόγω εκπαιδευτικούς αλλά και προς τα ίδια τα παιδιά και την παιδεία του τόπου.
Εντούτοις, έστω και την υστάτη φαίνεται ότι μπορεί να υπάρξει λύση, εν μέρει, στο όλο θέμα. Συγκεκριμένα, έχει δημοσιευθεί στις 9 Αυγούστου 2017 από τον βουλευτή κύριο Πανίκο Λεωνίδου, η πρόθεσή του να καταθέσει πρόταση στη Βουλή όπου θα αναγνωρίζονται ως Αορίστου Χρόνου Εκπαιδευτικοί, τόσο οι συμβασιούχοι όσο και οι αντικαταστάτες εκπαιδευτικοί με 30μηνη υπηρεσία. Η πρόταση αυτή, θα επιφέρει δικαιοσύνη στους έκτακτους εκπαιδευτικούς που υπηρετούν καθημερινά με ζήλο τα δημόσια σχολεία της Κύπρου και θα απομακρύνει το κράτος από τα αδιέξοδα που οδηγείται αυτή τη στιγμή. Επιβάλλεται όμως αυτή η πρόταση να κατατεθεί και να συζητηθεί άμεσα, έτσι ώστε να ξεκαθαρίσει το όλο ζήτημα που επηρεάζει χιλιάδες νέους.
Ως εκ τούτου, αναμένουμε ότι η κατάθεση του σχετικού νομοσχεδίου, όπως έχει εξαγγελθεί πριν δύο μήνες, θα γίνει την ερχόμενη Παρασκευή 13 Οκτωβρίου 2017 κι έπειτα την ευθύνη για τη συζήτηση του θέματος θα έχει ο βουλευτής του Δημοκρατικού Συναγερμού και Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Παιδείας, κύριος Κυριάκος Χατζηγιάννης. Από τον Πρόεδρο της Επιτροπής θα αναμένουμε να το θέσει ως ύψιστη προτεραιότητα και συνεπώς πρώτο θέμα για συζήτηση στην ατζέντα της Επιτροπής Παιδείας της Βουλής, έτσι ώστε να παρθεί το συντομότερο δυνατό η απόφαση που θα δικαιώνει τους έκτακτους εκπαιδευτικούς. Η οποιαδήποτε καθυστέρηση επί του θέματος, είναι βέβαιο ότι θα προκαλέσει περισσότερη σύγχυση αλλά και θα επιφέρει αλυσιδωτές συνέπειες τόσο για το κράτος όσο και για την εκπαίδευση. Συνεπώς, καλούμε τους εμπλεκόμενους βουλευτές αλλά και την ολομέλεια της Βουλής όπως προχωρήσει άμεσα στη συζήτηση και ψήφιση των σχετικών νομοσχεδίων που θα δικαιώνουν τους εκπαιδευτικούς που υπηρετούν τα δημοσία σχολεία περισσότερο από μια δεκαετία.
*Έκτακτη Εκπαιδευτικός
Γ.Α. ΠΟΕΔ &
Μέλος Γραμματείας ΠΑΔΕΔ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ
