ΤΗΣ ΡΕΑΣ ΜΑΥΡΟΥ*
Θέτω φίλοι, φίλες συνάδελφοι και γονείς μια σειρά από ερωτήματα για τον διάλογο που από τώρα και στο εξής αρχίζει.
Τα ερωτήματα απευθύνονται σε εμάς πρώτα σε ατομικό εσωτερικό επίπεδο, στους απλούς και κυβερνώντες πολίτες, στους κυβερνώντες μόνο, σε όλο τον κόσμο που επιθυμεί να ζει καλύτερα και να προοδεύει.
Οι στόχοι μας ως απλοί πολίτες και ως κυβερνώντες πολίτες δεν είναι η καλυτέρευση της παιδείας των παιδιών; Η ευημερία η δική μας και των άλλων πολιτών; Η ανάπτυξη της χώρας μας; Το κράτος της αλληλεγγύης και της κοινωνικής μέριμνας; Η στήριξη των αδύναμων κοινωνικών ομάδων , των ευρισκόμενων σε δυσχέρεια; Είναι η εξισορρόπηση του πλούτου ανάμεσα στους πολίτες; H ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΗΣΗ χρημάτων;
Πόσο οφείλουμε κι έχουμε ευθύνη ως πολίτες αυτής της χώρας για τα μεγάλα θέματα που απασχολούν το κράτος; Πόσο είναι σωστό να θεωρούμε τον εαυτό μας άξιο της τύχης μας, έρμαια της τύχης μας; Πόσο σωστό κι έντιμο είναι να θεωρούμε τις απανωτές εκπλήξεις τις σκόπιμα καθυστερημένες αποκαλύψεις της κατάστασης στη χώρα μας χρήσιμες;
Αγαπητοί κυβερνώντες και εκλεγμένοι από την πλειοψηφία του κόσμου πόσο θεωρείτε ότι ενδυναμώνετε την πίστη μας και πόσο ακόμη να πιστεύουμε ότι όταν μας στερούνται τα εργαλεία της Παιδείας από τα χέρια μας μπορείτε να φροντίσετε εσείς για τη δουλειά μας; Η δουλειά μας ένα παμμέγιστο αγαθό και αρχέτυπο του Ανθρώπου. Πόσο θεωρείτε ότι η κοινωνία της συμμετοχής των πολιτών είναι χρήσιμη; Πόσο ακόμα να ενισχύετε την αδυναμία κι όχι την υπευθυνότητα των πολιτών για τη δική τους ζωή; Πόσο θεωρείτε ότι εσείς εκεί ψηλά είστε εκτός της εμβέλειας των προβλημάτων κι ότι όλα θα τα χειριστείτε χωρίς τους ειδήμονες; Έχουμε σχολείο εξοπλισμένο με κτίρια ασφαλή; Έχουμε σχολείο με ωρολόγιο πρόγραμμα λειτουργικό; Έχουμε εκσυγχρονισμό του σχολείου; σύμφωνα με τις νέες κοινωνικές επιστημονικές τεχνολογικές εξελίξεις στον κόσμο; Τηρούνται οι κανόνες της ιατρικής επιστήμης για το μέγιστο χρονικό διάστημα παραμονής του μαθητή στην καρέκλα; (καθημερινό πρόγραμμα διδασκαλίας 3 80νταλεπτα κι ένα 40λεπτο στη Δημοτική εκπαίδευση στην Κύπρο). Τηρούνται οι κανόνες για τον μέγιστο χρόνο εργασίας των εκπαιδευτικών σύμφωνα με την ανταλλαγή ενέργειας που λαμβάνει χώρα στο σχολείο; Λαμβάνετε υπόψη σας τη σύγχρονη κρίση και ανάγκη στήριξης του θεσμού της οικογένειας και της ανατροφής των παιδιών; Πότε θα θέσει η κυβέρνηση τον διάλογο μαζί μας για τα μελλοντικά και μακροπρόθεσμα σχέδιά της για την Παιδεία; Πότε θα θέσει τα προβλήματα του κράτους στην ευθύνη των πολιτών του; Πότε θα είναι συνομιλητής ο κόσμος και το κράτος και όχι εκατέρωθεν έκπληκτα πληγωμένα θύματα. Θέλουμε να διαμορφώσουμε και να διαμορφωθούμε. Αυτή είναι η αξία του εκπαιδεύειν. Ποιός είναι ο μεγαλύτερος αποδέκτης των προβλημάτων της Παιδείας; Εμείς οι εκπαιδευτικοί και τα παιδιά . Πριν ακόμα τεθούν οι όροι του εξορθολογισμού της Παιδείας είχαμε θέσει ζήτημα μείωσης του αριθμού μαθητών κατά τάξη! Θέλουμε να διαμορφώσουμε και να διαμορφωθούμε... αυτή είναι η αξία του εκπαιδεύειν.. Αν δεν είναι εφικτή για οικονομικούς λόγους η αναβάθμιση της Παιδείας γιατί χρειάζεται η υποβάθμιση του έργου μας και του ρόλου μας ως ενεργοί πολίτες του κράτους; Συνάδελφοι ας συνεχίσουμε ! Ας συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε μέσω του γραπτού λόγου και όχι μόνο για ένα καλύτερο σχολείο για μια καλύτερη κοινωνία για ένα καλύτερο μέλλον!!!
Ας συνεχίζουμε να προγραμματίζουμε και να υλοποιούμε όπως κάνουμε τόσα χρόνια μόνο αυτή τη φορά σε συνεργασία μεταξύ μας κι όχι ο καθένας μόνος του.
Αυτοί οι συνάδελφοι που χρόνια τώρα εργάζονται ως αντικαταστάτες και απέδειξαν την αξία τους γιατί τυγχάνουν τέτοιας βάναυσης μεταχείρισης; Είναι ανάγκη να τους χτυπάμε στο ψαχνό να τους στήνουμε στον τοίχο κάθε χρόνο απλώς γιατί γεννήθηκαν κάποια χρόνια μετά από εμάς κι έτυχε να συμπίπτει ο διορισμός τους με τα προβλήματα του κράτους; Τα προβλήματα του κράτους είναι και δικά μας! Η ευθύνη όλων μας!!! Ας είμαστε αυτοί που πάντα έχουν το θάρρος να αντιμετωπίζουν την κατάσταση όποια και να είναι! Ας είμαστε αυτοί που ξεκινούν τον αγώνα!
*Εκπαιδευτικός Δημοτικής
