ΤΟΥ ΑΝΤΩΝΗ ΚΤΩΡΗ*
Την περσινή χρονιά γίναμε μάρτυρες της μεταφοράς των στηρίξεων του Λυκείου σε απογευματινό χρόνο με αποτέλεσμα οι μαθητές να μην ενδιαφέρονται να παρακολουθήσουν το μάθημα και σιγά σιγά να αποχωρούν. Αυτή η σκέψη εκδηλώνεται και φέτος με θύμα το πρόγραμμα του αλφαβητισμού καθώς αυτό φαίνεται να μεταφέρεται σε απογευματινό χρόνο και μάλιστα, με ελάχιστο αριθμό μαθητών τους 5 μαθητές.
Οι γενικότεροι στόχοι ΕΕ, ΟΟΣΑ και UNICEF για εξάλειψη του αλφαβητισμού καταδεικνύουν τη σημαντικότητα του προγράμματος αυτού:
-Το 2012 η ΕΕ έθεσε σαν στόχο της την μείωση του ποσοστού των 15χρονων με χαμηλές αναγνωστικές ικανότητες από 20% σε 15% μέχρι το 2020, στόχος ο οποίος τέθηκε από την ίδια την Κυπριακή προεδρία της ΕΕ.
-Το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο Κύπρου συμμετέχει από το 2014 στο Ευρωπαϊκό Δίκτυο Προαγωγής του Αλφαβητισμού με σημαντικό έργο στον τομέα αυτό.
Επιπλέον, στην αρχή της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης, η κ. Κουτσελλίνη αναφέρει σαν σημαντικό υποστηρικτικό μηχανισμό στην αποτελεσματικότητα ενός εκπαιδευτικού, «τα προγράμματα αλφαβητισμού θεμελιωμένα στις αρχές της ποιοτικής διδασκαλίας» (Πρόταση επιμόρφωσης, Κουτσελίνη, 2012).
Τα προβλήματα του αλφαβητισμού καταγράφηκαν σε εκθέσεις όπως είναι αυτές του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου. Κανένας όμως δεν ασχολήθηκε ουσιαστικά με την επίλυσή τους και έτσι σήμερα αποφασίζεται η καταπόντισή του, αφήνοντας εκτεθειμένους 1500 αναλφάβητους μαθητές και 3000 γονείς, οι οποίοι θα κληθούν να στέλνουν τα παιδιά τους στα ΚΙΕ, σε αδιόριστους εκπαιδευτικούς, οι οποίοι δεν θα έχουν σχέση με το σχολικό χώρο, δεν θα ενημερώνονται από συνεδρίες του καθηγητικού συλλόγου για τα προβλήματα των παιδιών αυτών και ουσιαστικά, δεν θα βιώνουν τα παιδιά στην καθημερινότητα τους.
Η μεγαλύτερη παγίδα όμως είναι το γεγονός ότι το Υπ. Παιδείας πιστεύει πως με αυτό το μέτρο θα εξοικονομηθούν πόροι. Όμως τα παιδιά αυτά για να είναι αναλφάβητα σημαίνει πως στην πλειονότητα τους έχουν κάποια μαθησιακά προβλήματα, τα οποία τους δίνουν το δικαίωμα να ενταχθούν στα προγράμματα στήριξης. Έτσι το κόστος πλέον, αντί να μειώνεται θα αυξάνεται και θα ξεπερνά αυτό του αλφαβητισμού.
Ένα άλλο επιχείρημα που ακούστηκε είναι πως με τη μεταφορά του προγράμματος σε απογευματινό χρόνο, θα απαλλαγούν οι μαθητές από τον στιγματισμό. Την πραγματικότητα όμως μπορούν να την επισημάνουν μόνο όσοι καθηγητές διδάσκουν στο πρόγραμμα αυτό. Καταρχήν τα παιδιά δεν στιγματίζονται γιατί την ώρα των Μαθηματικών και των Ελληνικών αποχωρούν από την τάξη, άρα κανείς από τους υπόλοιπους συμμαθητές τους δεν αντιλαμβάνεται τις φοβερές τους αδυναμίες, πράγμα το οποίο θα συμβαίνει αν το πρόγραμμα μεταφερθεί σε απογευματινό χρόνο. Επιπρόσθετα εμείς οι διδάσκοντες στον Αλφαβητισμό, πολλές φορές αντιληφθήκαμε ότι οι υπόλοιποι μαθητές ζηλεύουν τους μαθητές του αλφαβητισμού για όλες τις διευκολύνσεις που έχουν (επιπλέον χρόνο και απλοποίηση σε διαγωνίσματα και εξετάσεις, μάθημα σε τάξη με 5 μαθητές και την εύνοια και κατανόηση του καθηγητή στον τελικό βαθμό του τετραμήνου). Αλλά και αν υποθέσουμε ότι υπάρχει στιγματισμός, τότε με τη μεταφορά του προγράμματος σε απογευματινό χρόνο, αυτός θα μεγαλώσει, καθώς οι υπόλοιποι μαθητές θα κοροϊδεύουν τα παιδιά αυτά ότι θα αργούν να σχολάσουν και κανένας πλέον δεν θα τους θεωρεί σαν ευνοούμενους.
Στα προβλήματα του αλφαβητισμού μπορούμε να κάνουμε εισηγήσεις εμείς οι απλοί καθηγητές. Αυτό δεν μας ζητήθηκε ποτέ. Εμείς ζούμε τα παιδιά σε πραγματικό χρόνο και γνωρίζουμε την κάθε τους δυσκολία και έχουμε εισηγήσεις για βελτίωση του προγράμματος. Ας μην συμπεριφερθούμε σαν μια τριτοκοσμική χώρα η οποία αδυνατεί να στηρίξει ουσιαστικά τους αναλφάβητους μαθητές και ακυρώνει τους στόχους που η ίδια θέτει. Η μεταφορά του αλφαβητισμού σε απογευματινό χρόνο δεν είναι λύση αλλά διάλυση των αδύνατων αυτών μαθητών.
*ΓΓ ΟΕΛΜΕΚ Μορφου, Μαθηματικός
